kuzeyege

Site İndeksi

e-mail‘inden

MÜDÜR

Amerika'nın büyük fabrikalarından birinin yönetim kurulu üyeleri kâr ve zarar hesaplarını incelerken, fabrika müdürünün aylığının yüksek olduğuna, biraz indirilmesi gerektiğine karar vermişler. İki üyeyi müdürünün neler yaptığını incelemesi için fabrikaya göndermişler. İki kişilik heyetin fabrika müdürünün odasında gördükleri manzara şu olmuş: müdürün elinde kahve fincanı, ağzında piposu, ayakları masanın üstünde, masanın üstünde ne bir dosya, ne bir kağıt. Hiç bir şey yok. Bir müddet kendisi ile oradan buradan konuşan kurul üyeleri bu müddet zarfında müdürün hiç bir işle meşgul olmadığını ve yalnız bir kaç basit telefon konuşması yaptığını görmüşler.
Üyeler bu ziyaret sonunda, fabrika müdürünün hemen hemen hiç bir şeyle meşgul olmadığını ve bu bakımdan verilen yıllık 100.000 dolardan en aşağı üçte iki nisbetinde bir tasarruf yapılabileceğini söylemişler.
Fabrika müdürü ise, bu tutuma razı olmamış, işten ayrılmış. Yeni maaşla çalışmayı kabul eden bir çok istekli arasında yeni bir fabrika müdürü işe başlamış.
Üç aydan sonra gelen imalat istatistiklerinde az, fakat dikkati çekecek kadar bir düşme başlamış, fabrika müdürü yenidir, tabii bu kadar acemilik olur demişler. Altıncı ayın sonunda istatistik eğrisi bir hayli düşmüş. Yeni fabrika müdürünü odasında ziyaret etmişler. Müdür kan-ter içinde, bir elinde telefon, öteki eli evrak imzalamakla meşgul, başıyla gelenlere oturmalarını işaret etmiş. Gelen giden o kadar çok ki, adamla doğru dürüst konuşmaya bile imkan olmamış. Fakat üyelerin görüşü şu olmuş; böyle canla başla çalışan bir adam başta olduğu müddetçe işlerin düzelmemesi için hiçbir sebep yoktur.
Sene sonu gelmiş, her zaman kâr eden fabrikanın bilançosu zararla kapanınca inceleme için başka bir heyeti görevlendirmişler. Yeni heyet önce, fabrikaya gitmiş ve iş başında bekleyen insanlar görmüş, sebebini sorduklarında şu cevapla karşılaşmışlar: Özel bir döküme başlayacağız, fabrika müdürü ben gelmeden başlamayın dedi, biz de bekliyoruz, her halde elektrik atölyesinden bir türlü ayrılmaya vakti olmadı." O sırada yaşlı bir ustabaşı görmüşler, fabrikanın eskiye nazaran daha kötü çalışmasının sebeplerini sormuşlar.
Yaşlı ustabaşı: -Baylar demiş, eski müdürümüz ayrıntılarla uğraşmaz, ileriye ait planlar yapar, işi bize bırakır, biz de normal zamanlarda onu rahatsız etmezdik. Ancak, ani, içinden çıkamayacağımız olağanüstü bir problemle karşılaştığımız zaman ona başvururduk ve o zaman da bilirdik ki, o bizim bu sorunumuzu çözecek. O gerçek bir fabrika müdürü idi. Güler yüzlü idi, piposunu içer, bizimle şakalaşır, fakat hepimiz için düşünürdü. Şimdiki müdür de çok dürüst, iyi niyet sahibi, hatta çok daha çalışkan bir adam. Fakat o hiçbirimize inanmıyor, her işin kendisi tarafından görülmesini istiyor. Yani o, bizim yerimize ustabaşılık yapıyor, tabii biz de amele çavuşu mertebesine düşüyoruz, haydi neyse buna da aldırmayalım, ama fabrika müdürlüğü boş kalıyor. Elinde piposu, ileriyi görmeye çalışan, tedbir alan, düşünen adamın yerinde kimse yok. Eski fabrika müdürünü tekrar oraya getirmek isteyen idare meclisi, bir senelik acı tecrübesinden sonra 100.000 yerine 150.000 dolarla onu ancak gelmeye razı etmiş....



30 TEMMUZ 2001 SAYI: 417

Nezih Öztüre’nin

e-mail‘inden