|
GÖZLEM 
Ali Kaya
TATİL
YAZILARI
BİR KAÇ YOL HİKAYESİ
1. VAPURDA
Kışın bahardan ödünç aldığı güzel günlerden birinde Karşıyaka'dan Konak'a geçiyorum.
Limanda demir atmış gemiler zincire vurulmuş, halatlarla da zapt edilmeye çalışılan
tutsak balinalara benziyor.
Biraz önce iskeleye yanaşan vapur, son yolcusunu da çıkardı karaya. Birden bekleme
salonunun kapısı açıldı. Salonda sabırsızlıkla bekleşenler; sanki hemen kalkacakmış
da yetişemeyeceklermiş gibi koşar adımlarla kendilerini vapura atıyorlardı. Yer
kapma telaşından olsa, eh bu kadar insan daha alır bu vapur.. Her halde "alışkanlıktan"
olsa gerek diyorum kendi kendime...
Kaptan, "Kalk" borusunu henüz öttürmedi. Gemi çalışanlardan birkaçı
iskele babalarının başında, kalın yağlı eldivenlerini giyme hazırlığındalar.
Birazdan koy verecekler iplerinden. Özgürlüğe doğru yol alacak martı beyazlığındaki
ihtiyar gemi. Bu heves, bu tutku kursağında kalacak ve bu özgürlük kısa sürecek ne
yazık ki!...
Biraz sonra bir başka iskelede yeniden tutuklanacak... Bu gidip gelmelerde denizden
zincire vurulmasalar da; karadan " babaların tutsağı olacak!..
Bir çokları için ömür bitecek belki de; ama bu yolculuk hiç bitmeyecek, hiç tükenmeyecek..
Sağda sancak, solda iskele olduğunu gemiye her adım atışında anımsayacak emektar
kaptan...
Gemi yaşlanacak, kat kat olmuş boyalar daha kaç kez dökülecek ve yeniden boyanacak.
Motor yıpranacak, arada bir tekleyecek, model değişecek ve kaç kaptan, kaç gemi çalışanı
nöbet değişecek... Ama bu kısacık deniz yolu hiç değişmeyecek, hiç bitmeyecek!..
Dinlenme salonunun çıkış kapısı önündeki görevli, gemiye koşan son yolcuya da
saldı dışarıya ve kapı kapandı. Koşuşanların ayak sesleri, büyük bir gürültüyle
çalışan motor sesleri arasında kaybolurken halatlar çözüldü, iskeleden ayrıldı
gemi...
Bacadan çıkan dumanlar göğe ağarken, birden ak köpükler kapladı vapurun iki yanını
Denizde hareket haline bir gemi çizilmek istense; bacasından isler dumanlar, yükseğinde
solgun bir bayrak, iki yanında da ak köpüklü sular çizilmez mi ak kağıt üstüne?..İşte
o görüntü şimdi bu görüntü şu anda...
Gemimiz kirli suları yarıp geçerken, karşı yönden gelen bir başka vapur geçti yanımızdan.
Üstte yan yana dizilmiş can kurtaran simitleri Bir gerdanlık gibi süslüyordu gemiyi.
Kimbilir, belki bir gün gerekebilir diye onlar vapurun bir yerlerinde ya asılı
dururlar, yada saklı...
Altta, daha seyrek aralıklarla kocaman kamyon lastikleri pek hoş görünmeseler de, hem
uzun ömürlü olması hem de- ucuzdan da öte- bedavaya getirilmesi açısından iyi düşünülmüş
diye düşünüyorum. Başka bir işe yaramayacak olan dişleri dökülmüş bu ihtiyar
lastiklerin şimdi bir işe yarıyor olması daha da güzel!..
Vapurdaki çoğu insan uzaklara, bense denize dikmişim gözlerimi. Sulandırılmış
kahve telvesi rengindeki yağlı kirli sular, ne yazık ki hiçbir işe yaramıyor ulaşımdan
başka!..
Ne bir canlı yaşıyor şimdi bu sularda, ne de ozanlara esin kaynağı olabiliyor meltem
esintili Körfezin mavi suları çok gerilerde kaldı öylesi günler..
Gün batımına bir mızrak boyu kalmışken, giderek uzaklaştığımı sahil şeridindeki
cılız ağaçlara takılıyor gözlerim. Vapur uzaklaştıkça daha da cılızlaşıyorlar.
Gün batımı izlerken esinlenen ozan, yazar, ressam da kalmadı artık bu sahillerde. Adı
sadece deniz işte...Ege Denizinde bir liman, limanda kirli yağlı, pis sular ve sularda
alabildiğine çirkin görüntüler... Gece pek değil ama, gün ışığında tüm çirkinlikleriyle
her şey gözler önünde... Güzel olan tek şeyse, denizdeki gemiler!..
Vapurun hareketiyle oluşan yapay rüzgar, serinlik veriyor yüzümüze. Esip geçerken saçlarınızı
dağıtıyor. Tuzla karışık nemli rüzgar yapış yapış ediyor dağıtma saçlarımızı..
Ne martılar oynaşıyor denizin üstünde, ne de karabataklar dalıp çıkıyor. Onlar bu
limanın iki yabancısı şimdi. Ana babaları küsmüşlerdi geçtiğimiz yıllarda.. Şimdi
de çocukları gelmiyorlar. Oysa, büyük büyük babaları yurt edinmişlerdi bu limanı..
O günler güzel günlerdi!..En azından ben öyle düşünüyorum!..
Pat pat pat sesleriyle balıkçı tekneleri, teknelerde ağ çeken ağ ören o örme
takkeli, kara-kuru, yüzü denizin tuzu, suyu ve güneşiyle kavrulmuş balıkçılar da
yok bu limanda... Bunlarsız deniz ne olurmuş hiç!..yosun ve iyot kokusu da yok. Varsa
da Salhane yönünde esip gelen o rahatsız edici kokuya karışmış.
34 yıl önce gelmiştim ilk kez. İzmir de. O yıllarda Konak-Karşıyaka iskele dulsularının
aralarında çocuklar yüzerdi.. O çocuklar orta yaşı çoktan aştılar, 50'sine
merdiven dayadılar!..Onların çocuklarıysa şimdi bir kez girseler babalarının girdiği
bu sulara- yada girmeye kalkışsalar-zehirlenmeden hastaneye yetiştirilebilirler mi
bilemiyorum.
Beyazın kirlendiği, mavinin morardığı, yeşilin yok olduğu böylesi bir çevre de dönüşmesi
dünyamızın, inanılır gibi değil!..Bakan gözlerin, artık bir şeyin gerçek rengini
seçemez olması ne tuhaf ki...Doğada her şey renk değiştirmiş, doğallığını
yitirmiş sanki!..
|
YANIKOĞLU II
HİZMETİNİZDE
YANIKOĞLU SÜPER MARKETİN İKİNCİ MAĞAZASI AÇILDI
(Eski Mavi Market)
ismetbaytak@hotmail.com
bergamakuzeyege@hotmail.com
|
